Emocionalna inteligencija (EI) predstavlja vrstu inteligencije koja obuhvaća sposobnosti procesiranja emocionalnih informacija koje su vezane za značenje pojedinih emocije te njihovo korištenje u socijalnoj komunikaciji i interakciji. Odnosno, uključuje sposobnosti koje pojedincu omogućuju točniju procjenu svojih i tuđih emocija te točnije izražavanje vlastitih emocija. Promatra se kao multidimenzionalni konstrukt koji je usmjeren na određene atribute ili generalnu integraciju tih atributa. Sukladno pojedinom stajalištu o etiološkoj prirodi emocionalne inteligencije, temeljni teorijski modeli dijele se na miješane modele i modele koji ovaj konstrukt promatraju kao sposobnost ili osobinu. Mayer-Saloveyev model, Bar-Onov model, Golemanov model te model Petridesa i Furnhama najpoznatiji su i danas najprihvaćeniji modeli emocionalne inteligencije. Dok Mayer-Saloveyev model promatra emocionalnu inteligenciju kao izvornu sposobnost vezanu za interakcijske procese između kognicije i emocija, Petrides i Furnham ju definiraju kao osobinu. Prema druga dva modela emocionalna je inteligencija kombinacija sposobnosti, osobina i kompetencija. Sukladno stajalištima o njezinoj etiološkoj prirodi, razvijeni su brojni mjerni instrumenti koji ju promatraju i mjere u skladu s različitim modelima. Neki od najpoznatijih su Mayer-Salovey-Caruso test emocionalne inteligencije, Multifaktorska skala, Wong-Law skala, Upitnik emocionalne inteligencije kao osobine i Bar-Onov Inventar emocionalne inteligencije. Danas se naglašava važnost pristupa promatranja emocionalne inteligencije kao sposobnosti pri čemu se ona ispituje testovima koji zahtijevaju rješavanje problemskih situacija i pronalaženje točnog odgovora.