U ovome radu istražuje se što je folklor, folkloristika i folklorno pjesništvo. Folklor je književno stvaralaštvo koje je nastalo na temeljima usmene književnosti. Ono što čini folklor posebnim upravo je njegova sklonost promjenama koja nastaje zbog usmenog prenošenja. Folklor ima puno definicija no niti jedna ne može obuhvatiti folklor u cijelosti te zbog toga postoje poteškoće u definiranju folklora. Folklor se razvija paralelno sa književnošću te je zato bitno spomenuti njihove sličnosti i razlike odnosno prikazati odnos između usmene i pismene književnosti. Folkloristika je znanstvena disciplina koja se bavi proučavanjem folklora, njegova razvoja i njegovih karakteristika. Ono što folkloristika ističe je to da folkloristi trebaju prestati inzistirati na čistoći folklorne građe te početi uzimati u obzir kontekst pronađene folklorne građe. Alan Dundes progovara o dva glavna razloga koji su odgovorni za izumiranje folkloristike. Narodna književnost je književnost koja obuhvaća usmenu, pučku i popularnu književnost. U narodnu književnost spadaju djela koja su nastala iz naroda i koja nemaju poznatoga autora. Narodna djela karakteriziraju narodni običaji mjesta iz kojega narodni autor dolazi. Pučka književnost je književnost koja je namijenjena nižim društvenim slojevima te nosi obrazovnu ulogu. Popularna književnost javlja se vremenski nakon pučke književnosti. Popularna književnost je književnost koja je namijenjena svim društvenim slojevima te primarno ima zabavnu ulogu. Uspoređivanjem narodne pjesme Bunjevački bećarci, pučke pjesme Sveti Mikula i popularne pjesme Vezak vezla prikazuju se sličnosti i razlike u tematici, ulozi u društvu, raspoređenosti strofa i stihova narodne, pučke i popularne književnosti. Folklorno pjesništvo prisutno je i danas u životima ljudi kroz različite svečanosti i prigode na kojima se rado pjevaju i recitiraju različite narodne, pučke i popularne pjesme.