U ovom radu tematizira se ideja univerziteta iščitavanjem spisa Spor fakulteta Immanuela Kanta, Predavanja o metodi akademijskoga studija F. W. J. Schellinga i Samopotvrđivanje njemačkog univerziteta Martina Heideggera. Rad ima za cilj pripremiti se za razumijevanje filozofijske ideje univerziteta. Perspektiva istraživanja polazi od suvremenog problema interesnog ideološkog programiranja univerziteta u oblasti svrhe, organizacijske strukture i društvene uloge. Pri čitanju Kantova spisa naglasak je na razlaganju temeljne strukture modernog univerziteta koju taj filozof daje, te na vrstama, razlozima i mogućim rješenjima spora među dvama klasama fakulteta. U razlici dvaju vrsta spora - zakonitog i protuzakonitog - otkriva se kriterij po kojem se može odrediti što je u nekom konkretnom univerzitetu rad autonomije, a što instrumentalizacija institucije znanosti za neku heteronomno određenu svrhu. Pri čitanju Schellinga, u radu se tematiziraju tri temeljna koncepta pri zasnivanju visokoobrazovne ustanove znanstvenog karaktera – praznanje, apsolutna znanost te identitet znanja i djelovanja. Također se donose odredbe uma, filozofije i identiteta iz Schellingova spisa Prikaz mojega sistema filozofije kako bi se učinili shvatljivijima stavovi što ih Schelling iznosi u Predavanjima. Detaljno iščitavanje Heideggerovog rektorskog govora omogućuje uspostavu kritičke relacije između tradicionalnog viđenja ideje univerziteta i današnjice univerziteta. Kao današnjica univerziteta ovdje se uzima interesno ideološko programiranje univerziteta za koje se Heideggerov program uzima kao paradigmatski. Na koncu, u radu se zaključuje da univerzitet kao takav nije sposoban odnijeti pobjedu iz sraza s bićem ideologije, već da je njegovoj ideji sukladno tražiti iz toga sraza zbjeg u kojem se onda ima reaktualizirati.