Cilj ovog rada bio je opisati te objasniti mehanizme i procese regulacije emocija te regulacije raspoloženja, te ujedno ukazati na potencijalne razlike među navedenim mehanizmima. U početku rada opisani su konstrukti emocija i raspoloženja, kao i njihove sličnosti i razlike, a u daljnjem tekstu uključene su definicije regulacije emocija i regulacije raspoloženja, modeli i mehanizmi, odnosno strategije u podlozi istih, individualne razlike u regulaciji, koje uključuju razlike u osobinama ličnosti, temperamentu te nekim demografskim karakteristikama. Ono što razlikuje regulaciju emocija od regulacije raspoloženja je nekoliko čimbenika. Prvo, emocije se mogu regulirati specifičnim mehanizmima i strategijama, poput kognitivnog preispitivanja, supresije, represije, izbjegavanja situacije, izbjegavanja iskustva i ruminacije, no raspoloženja ne mogu s obzirom da nisu usmjerena prema specifičnom objektu. Proces regulacije raspoloženja odvija se kontinuirano i manifestira se u raznovrsnim oblicima svakodnevnog ponašanja, primjerice druženje s drugima, vježbanje, pomaganje drugima i slično. Drugo, regulacija emocija često je određena vanjskim okolnostima (inhibiranje emocije ljutnje jer nije socijalno prikladno), dok je reguliranje raspoloženja usmjereno na promjenu subjektivnog afektivnog stanja. Spomenuta promjena može ići u smjeru popravljanja neugodnog raspoloženja ili održavanja/intenziviranja ugodnog raspoloženja. Treće, kod regulacije raspoloženja samo je doživljajna komponenta podložna regulaciji, dok se regulacija emocija odnosi na sve tri komponente (doživljajna, ekspresivna, fiziološka). Potrebna su daljnja istraživanja kako bi se došlo do jednoznačnih definicija ovih mehanizama, integrativnih modela te preciznijih podataka s ciljem daljnje generalizacije u praksi.